Tegelkunst

–  Pla de l’Os, Joan Miró’s pavement mosaic, 1976

Ofwel kunstwerken gemaakt met tegels. Overal ter wereld tref je hier inspirerende voorbeelden van aan. Soms van een anonieme kunstenaar, maar ook de grote namen hebben zich eraan gewaagd. Als je bedenkt dat in bijvoorbeeld in de oude stad Pompeï de mooiste mozaïeken zijn teruggevonden kun je wel stellen dat kunstenaars zich onsterfelijk hebben gemaakt door tegels te gebruiken. Dit in het achterhoofd houdende, moet het niet moeilijk zijn om een klant te overtuigen van ‘duurzaamheid’!

Een korte inleiding/vertaling van een interessant artikel dat we recent tegen kwamen over tegels en kunst. Dat is weer eens wat anders dan een technisch onderwerp en mogelijk voor de vakmensen onder ons een stukje ontspannende vakantielectuur!

Picasso, Miró en Gaudí maakten van tegels meesterwerken. Nu eist een nieuwe generatie creatievelingen ze weer op.

Tegels zijn een van de meest opvallende voorbeelden van openbare kunst in steden over de hele wereld. Verschillende soorten brengen leven en kleur in bijvoorbeeld ondergrondse ruimtes: van popart pionier Eduardo Paolozzi’s mozaïekmuurschilderingen in de London Underground (Bekijk meer over dit project) tot de caleidoscopische Blooming-muurschildering van kunstenaar Elizabeth Murray (1996) en Chuck Close’s fotorealistische Subway Portraits (2017), die in de metro van New York werden geïnstalleerd. (Bekijk meer over dit project).
Deze werken, zoals veel openbare kunst, zijn een postmoderne tweevingerige groet aan steriele stadsplanning en een middel om kunst naar de massa te brengen.

– 59th Street/Lexington Avenue-59th Street, ELIZABETH MURRAY, Blooming, 1996

– Eduardo Paolozzi, Rotunda, Tottenham Court Road station, 1984. Photo: Thierry Bal, 2016

Antoni Gaudí, de vader van het Catalaanse modernisme, verkende trencadís. Dat is een techniek die wordt gebruikt om abstracte vormen met mozaïeken te bedekken. Zo vormde hij delen van Barcelona om tot zijn eigen kunstwerken. Zijn gebouwen zijn een organische ode aan de asymmetrie van de natuur. De surrealistische schilder, beeldhouwer en keramist Joan Miró, die in dezelfde stad werd geboren, nam zijn kunst ook mee de straat op. Zijn kleurrijke abstracte Pla de l’Os-mozaïek is nog steeds te zien op de stoep in het centrum van La Rambla. (Bekijk meer over dit project).

Net als Miró was Pablo Picasso een fervent keramist. Hij experimenteerde met aardewerk, met name terracotta, om beschilderde plaquettes te maken na zijn bezoek aan de Madoura Pottery Studio in Zuid-Frankrijk in 1946. Beide kunstenaars deelden ook een gemeenschappelijke basis bij het maken van openbare kunstwerken bestemd voor Chicago – nu een mekka voor stadskunst-  waarvan de meest tot de verbeelding sprekende te vinden is in de stadswijk “The Loop”.
Hoewel het aanbod van Miró en Picasso geen tegels bevatte, is Chicago een metropool die barst van de heldere, kleurrijke mozaïeken. Met name de Four Seasons van Marc Chagall op het Chase Tower Plaza is erg populair. Het werd onthuld in 1974 (toen de kunstenaar 87 was), het was de laatste van meer dan 20 openbare kunstmozaïeken geproduceerd door Chagall. De surrealistische motieven weerspiegelen de belangrijkste thema’s van zijn werk. “De seizoenen vertegenwoordigen het menselijk leven, zowel fysiek als spiritueel, in verschillende leeftijden,” verklaarde hij.

Lees meer via deze link

De teksten zijn in het Engels, maar de erbij geplaatste foto’s spreken tot de verbeelding!

Als afsluiter wordt verwezen naar het Groninger Museum, waar Alessandro Mendini tegels heeft gebruik om het unieke ontwerp nog krachtiger te laten spreken.
Tegels. Een materiaal van alle tijd en zelfs door de groten der aarde tot kunst verheven.

Het hele Omnicol team wenst je alvast een hele fijne vakantie!!

Bron/Source: Financial Times Jackie Daly, September 27, 2020.

© OMNICOL